қамыт бау

См. также в других словарях:

• қамыт — зат. Шана, арба т.б. жегілген аттың мойнына кигізетін, құлақ бауы арқылы тәрте мен доғаны ұстап, дәнекер болып тұратын сайман, әбзел. Оның имек ағаштан жасалған қос құлағы болады. Олардың жоғарғы ұштарын қайыспен біріктіріп байлайды. Оны желкебау …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қуық бау — (Қарақ.) қамыт бау …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тамақ бау — (Павл., Үрлі.) қамыт бау. Ат өрге қатты келе жатқанда т а м а қ б ау ы сарт үзілді (Павл., Үрлі.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сукан — (Гур., Есб.) қамыт бау, супан. Қамыттың с у к а н ы н тарт (Гур., Есб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• балуан қайыс — 1. (Орал, Қара.) сүйрейтін нәрселерді қамытқа қосатын қайыс. 2. (Рес.: Сарат., Астр.) жетек ағаш пен қамыт доғаны қосатын, жалғастыратын құлақбау …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қоспақ — зат. Қамыттың екі ұшын тамақбаумен біріктіріп байлайтын жері. Қамыт құлақбау, тамақбау, қ о с п а қ, шұжық деп аталатын бөліктерден тұрады (Қаз. этнография., 1, 187) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• желкебау — зат. Қамыттың қос құлағының жоғары жақтарын байлайтын бау. Қамыт құлақтарының жоғарғы ұштарын қайыспен біріктіріп байлайды. Мұны ж е л к е б а у деп атайды (Шаңырақ, 34) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тәж — зат. Хандықтың, патшалықтың белгісі ретінде басқа киетін арнаулы сәндік бас киім. Жетек, төстік, т ә ж, арыс, күбшек, шабақ, мұрындық, қамыт, құлақбау, қамытбау, шұжық – шәкірттеріне осылардың бәріне орысша атаулар тауып келуін тапсырды… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі